Mededeling van de Commissie over vrijwillige herkomstetikettering

Sinds 1 april 2020 is de Uitvoeringsverordening (EU) 2018/775 van kracht waarin de voorschriften voor toepassing van artikel 26, lid 3 van Verordening (EU) 1169/2011 zijn vastgelegd. Deze uitvoeringsverordening over vrijwillige herkomstetikettering heeft met name als doel hoe de herkomst van het primaire ingrediënt moet worden geëtiketteerd wanneer deze niet gelijk is aan die van het levensmiddel.

Inmiddels is op 31 januari 2020 een mededeling van de Commissie gepubliceerd waarin vragen worden beantwoord over een aantal aspecten van de vrijwillige herkomstetikettering. Zo wordt de vermelding ‘’Geproduceerd in [land]’’ beschouwd als een oorsprongsvermelding en dient er rekening gehouden te worden met de herkomst van het primaire ingrediënt. Daarentegen wordt de vermelding ‘’verpakt in’’ niet beschouwd als aanwijzing van het land van oorsprong of plaats van herkomst van het levensmiddel. Ook is vastgesteld dat generieke/gebruikelijke benamingen niet onder het toepassingsgebied van de uitvoeringsverordening vallen indien de benamingen in het algemeen niet als een oorsprongsvermelding worden beschouwd. Een voorbeeld van een generieke/gebruikelijke benaming is ‘’frankfurter’’ (worst). De Commissie geeft daarnaast nog een toelichting over de interpretatie van o.a. de volgende aspecten: vermelding van de exploitant van een levensmiddelenbedrijf, merknamen, benaming van het levensmiddel, plaats en presentatie, het onderscheiden van het primaire ingrediënt en geografische niveaus. In de mededeling van de Commissie komt ook duidelijk naar voren dat de consument niet mag worden misleid door vrijwillige herkomstetikettering. Of hier sprake van is moet van geval tot geval worden beoordeeld.

Via deze link leest u de volledige mededeling van de Commissie: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/TXT/?uri=uriserv:OJ.C_.2020.032.01.0001.01.NLD&toc=OJ:C:2020:032:TOC