Betrokken
Hoge klanttevredenheid
Praktisch
Advies op maat
Vakkundig
Breed trainingsaanbod

Volkoren, hoe zit het ook alweer?

Halverwege juli maakte de NVWA bekend dat van de bijna tweehonderd volkorenproducten die zij onderzocht hadden, ruim een kwart niet daadwerkelijk aan de regels voor volkoren voldeed. Inmiddels zijn van bijna alle betreffende producten de etiketten aangepast of uit de handel genomen. Maar aan welke regels moeten volkorenproducten ook alweer voldoen?

Wettelijke basis

De aanduiding ‘volkoren’ is opgenomen in het Warenwetbesluit Meel en brood. Artikel 16 stelt het volgende:

Het woord volkoren mag uitsluitend en moet onderdeel uitmaken van de aanduiding van een in dit besluit bedoelde waar, voor zover in de aldus aangeduide waar de voorkomende zetmeelrijke kern, kiem en zemelen van de desbetreffende graansoort(en) in hun natuurlijke verhouding, al dan niet na een bewerking te hebben ondergaan, aanwezig zijn.

Dit betekent dus dat alle meelbestanddelen uit het product volkoren moeten zijn. Wanneer er bloem of meel aanwezig is dat níet volkoren is (ook al gaat het om een paar procent), mag het product de term ‘volkoren’ niet dragen. Bij de producten die de NVWA controleerde was dit punt vaak niet in orde.

Wat mag er wel?

Ook als een product vanwege de aanwezigheid van ander meel of bloem niet de term ‘volkoren’ mag dragen, kan het nog wel interessant zijn om het aandeel volkorengranen te benoemen. Gelukkig deelt de NVWA in het Handboek Etikettering van levensmiddelen een oplossing; zowel het aandeel volkoren als niet-volkoren granen kan benoemd worden. Zo krijgt beschuit dan de naam ‘beschuit met 75% volkorenmeel en 25% tarwebloem’. Dat bekt misschien minder lekker, maar voldoet wel aan alle regels. Een andere optie is om de term ‘volkoren’ weg te laten, en in plaats daarvan een voedingsclaim te gebruiken om de hoeveelheid vezels in het product uit te lichten. Uiteraard moet dan wel voldaan worden aan de eisen uit Verordening 1924/2006. Voor de claim ‘bron van vezels’ is dit een vezelgehalte van minimaal 3 g/100 g of 1,5 g/100 kcal, en voor de claim ‘vezelrijk’ minimaal 6 g/100 g of 3 g/100 kcal vezels.

Volkoren over de grens

De wetgeving rondom volkoren is niet geharmoniseerd in de Europese Unie, en niet alle landen hanteren even strenge regels voor de benaming ‘volkoren’. Duitsland hanteert bijvoorbeeld een grens van 90% volkorengranen voor volkorenproducten, terwijl producten in Zweden en Denemarken al met een aandeel van 50% volkoren op het meelbestanddeel als volkoren verkocht mogen worden. Goed om dus even te controleren bij het importeren of exporteren van graanproducten.

Heb je vragen over de naamgeving van graanproducten?

Neem contact met ons op via info@precongroup.com of +31 30 65 66 010 / +32 (0)3 616 08 69.

Terug naar overzicht

Blijf op de hoogte

Abonneer je op onze nieuwsbrief, onze maandelijkse blik op food en non-food kwaliteitsmanagement.